Hazırlayan : Şafak Başkaya
Yazar/Editör. : Patrick Laude
Yayınevi ve tarihi: World Wisdom, 2010
Sayfa sayısı : 250
Dil, edebiyat, sembolizm ve mistisizm alanlarında araştırma ve yazarlığı olan Georgetown Üniversitesi profesörü Patrick Laude’ın editörlüğünde ortaya konulan bu antolojide İslam, Musevi, Hıristiyan, Hinduizm, Budizm ve Yerli dinlerinden mistiklerin, bilgelerin ve yazarların her birinin mensubu oldukları ruhsal yollardaki ses, kelime veya ibarelerin tekrarıyla ilişkili pratikleri, dua ve sürekli dua hakkındaki ifadeleri bir araya getirilmiştir.
Patrick Laude’ın eserin girişinde de belirttiği gibi tüm dinlerde Uluhiyet ile insan arasındaki doğrudan ilişkiye işaret ettiğinden duanın büyük bir önemi bulunmaktadır. Diğer bazı eylemlerin, ritüellerin icrası için belirli koşullar gerekli olsa da dua veya içsel duanın gündelik hayatta ve her koşulda yapılabilmesi bu pratiğin söz konusu ilişkiyi kurmak ve korumaktaki önemini arttırmaktadır.
Crow kabilesi otacı/şamanı Thomas Yellowtail’in kitapta yer alan şu satırları duaya Amerikan yerlisinin bakışını yansıtmaktadır: “Gün, pipo ile edilen duayla başlar ve sona ererken gün içinde de dua etmek önemlidir. Her gün, her ne yapıyor olursam olayım Tanrı’ya sürekli dua eder ve onu düşünürüm. Çalışma sürecinde çalışma alanı dışında veya her nerede olursam olayım, yalnızken sürekli dua ediyorum. Bugün olduğu gibi otobanda araba sürerken olduğu gibi seyahatlerimin çoğunda yalnızım. Şehre inerken veya bir başka yere giderken ve araç sürerken, araç sürerken olduğu gibi dua ediyorum. İşimde veya bir başka yerdeyken her zaman dua ediyorum. Acbadadea,[1] O’na dua ettiğimi biliyor ve beni işitiyor. Ne yaptığımın bir önemi olmaksızın sürekli dua ediyorum. Dua etmeye o derece alışkınım ki dua etmeyi bırakamıyorum ve kişinin yapabileceği en iyi şeyin bu olduğunu düşünüyorum. Eğer gerçekten arayış içindeyseniz günün dua ile geçirilebilecek pek çok vaktini bulabilirsiniz. Sürekli Tanrı’ya dua eden ve Tanrı’nın ismini anan pek çok insan olduğuna eminim. Bir Crow Amerikan Yerlisi için “Acbadadea” muhtemelen gün içinde en iyi kısa duadır. Bu, Tanrı’ya yönelik en yüce tespihtir… İnsanlar diğer şeylerin duadan daha önemli olduğunu düşünürler, fakat yanılırlar. Kişi çok miktarda paraya sahip olabilir ama onu kendisiyle götüremez. Sahip olduklarımızdan birazını paylaşmak ve dua etmek iyidir. Kişinin zenginliği Tanrı’ya ilişkin bilgisi ve sevgisiyle ölçülmelidir.”
[1]Crow kabilesinde Tanrı için kullanılan ve “herşeyin yukarıdaki yapıcısı, yaratanı” anlamına gelen Kızılderili ifadesi. (ç.n)
