Vücudum ve düşüncelerim, zihnim, aynı anda, aynı yerde mi?
Bölünüyor muyum?
Vücudum filmin karşısında oturuyor, yatıyor ama zihnim seyrettiğim sahnede mi?
Yoksa dünü, demini, az sonrayı, yarını, geleceği mi düşünüyorum... Sevdiğimin yanındayım, O bir şeyler söylüyor, seyrediyorum, sadece dudakları mı hareket ediyor?
Söylediklerini, o anın anlamı ile mi dinliyorum, yoksa başka bir zamandaki bir söylemle, hisle kıyaslayarak, anlam yükleyerek, gideceği ya da geldiği yeri zaten bilen bir yerden mi?
O hissi, o andaki haliyle yaşamama izin veriyor muyum, yoksa söylenenin beni, daha önce yaşadığım benzer hisse ya da gelecekte olabilir bir ihtimale götürmesine mi izin veriyorum??
Vee belki de anlamı, duygusu tamamen farklı, çok korkunç, çok güvenli, çok başka bir şey olan bir yere mi gidiyorum aslında?..
Fantastik film yaşıyorum baktığında... Hem de yazıyorum.
Olduğum yerde, bulunduğum anda gerçekten hakkını vererek bulunamıyorsam, zavallı “O an’ım” en değerlim, başka bir tanesi olmayanım, ne oluyor? Yaşanıyor mu?
O an’ım yoksa, sonraki an’ınmda da aynıysam ve bir sonraki an’ da da..
Neyi yaşıyorum??? Hayali bir gerçekliği, değil mi?
Neye inanabilir, neye güvenebilirim kendi yarattığım bu illüzyonun içinde?
Ve biliyor muyuz ki?! Bunu yaratmaya hakkımız var ne yazık ki, standart, öğrenilmiş yaşam şeklimizle...
Kendimizi regüle edecek, doğalı ve anı yaşamamızı sağlayacak çözümler üretemiyorsak, vücudumuzla çalışmıyor, ruhumuzu beslemiyorsak, An’da kalma pratikleri yapmıyorsak, Yoga gibi, thai chi gibi, dans gibi, yaratıcı aktivitelerde bulunmuyorsak, resim, müzik gibi, doğa’da ve doğalımızda vakit geçiremiyorsak, nefes, meditasyon çalışmaları yapmıyorsak, en azından bir mola verip, deriiin bir üç burun nefesi yapmayı bile, gün içinde kendimize hak görmüyorsak, bildiğimiz, gördüğümüz, bize öğretilen dili konuşacağız ve evet, vücudumuz ve zihnimiz ayrı yerlerde olacak ne yazık ki.
İkilikte kalıcam, bölünücem, ayrılıcam,
Oğlum Defa’nın, Mavi ve Güneş'le birlikte yaptıkları, heer zamanki, çook güzel parçalarından birinde dediği gibi “Ben Yoktum Hiç’’* olucam.
Bana ait tek ve eşi benzeri bir daha, aynı şekilde, olmayacak olan, biricik zamanımı kafamda yarattığım sahte gerçeklikle, hayali olaylarla, düşüncelerle, en önemlisi, hiç orada olmadan yaşamış ve pas geçmiş olacağım.
Ve sevdiğimizi sandığımız her şeyin ve herkesin yanında da sadece görüntümüz, imajımız, "Göstermek istediğimiz’’ halimiz olacak.
Kimse buna gerçekte kanmayacak, biz bile... _Miş gibi yapmayalım, yaşayalım.
Kendimi Sevmeye,
Kendimi Seçmeye,
Hayatımın her anının Hak' kını vermeye
"Var Olmaya’’
Namaste.
* Dinlemek için : https://soundcloud.com/ada-solman/defa-blu-gunes-ben-yoktum-hic
