Bir düşündüm de bunu; Kim demiş- (John Verdon demiş de) hani hep dilimize dolanmış ve akıllıca geliyor ya... Ama bilmiyorum kalpten mi? Ve veren kim?
Hayat bir kişilik mi ki bize bir şey veriyor? Ve veriyor mu? Ya da başka, gözle görünmeyen güçler, verebilir mi? Ne yapacağıma karar veren bilgi, bizim içimizde, ruhumuzda, vücudumuzda, tüüm geçmişimizi birebir yaşamadıysa, başkalarına nereden geliyor?
Ama herkes biliyor neyle ne yapılması gerektiğini değil mi?
Bende sevdiklerime ve kendime de sürekli mevcut malzeme ile daha iyi iş çıkarmamız gerektiğini söyler dururum. Çok üzgünüm bunun için ve çok özür dilerim onlardan ve kendimden.
Ne büyük yük, sürekli kendinden daha fazlasını, daha fazlasını beklemek.
Diyor ki Gloria Steinem, feminist, gazeteci, kadın hakları savunucusu; "Kadın erkek hepimizin problemi öğrenebilmek değil, öğrendiklerimizi unutabilmek’'
Öyle ya da böyle bir olmak zorunda değiliz, hiçbir şey yapmak zorunda değiliz, hiçbir şey olmak zorunda da değiliz, kimsenin, çoğunluğun, toplumun beklentilerini karşılamak hele, hiç değiliz.
Limonata sevmiyorum belki, sana göre güzel olması benim için de iyi olacağı anlamına gelmiyor.
Su ve şekerim yok...
Almak için isteğim de yok.
Şeker de sevmiyorum, eklemeden tüketmek istiyorum, olduğu gibi, kabukları kemirmek, koklamak, kurutmak… Suyunu olduğu haliyle içmek, acı ve ekşi... İhtiyacım olan tat bu belki, senin olmayabilir...
Olduğum halim, Ol’duğum halimden başka bir şey olmam "gerekmiyor’’!
Benim için, sadece benim için ok‘se ama halim, gerçekten.
Kimseye yük olmuyorsam, kimseden bir şey beklemiyorsam, kimseye muhtaç değilsem, kafam açık ve hiçbir şey etkisi altında olmadan kendimi seyredebiliyorsam - en önemlisi
Beğenilmek, onaylanmak, bakılmak, onu buna sahip olmak gibi ihtiyaçlarım yoksa işte, kendi kendime ayakta durabiliyor, karnımı doyurabiliyorsam paşalar gibi her şekilde, huzurdaysam ve vicdanım da rahatsa, miss, sadece Ol’abilirim.
İstediğim her şeyi yapabilirim, yapmayabilirim, kendim olabilirim, ne geliyorsa, ne zaman geliyorsa içimden, üretebilir, yaratabilirim, çalışabilir ya da sadece durabilirim, durabilirim ve durabilirim.
Sadece oyun oynayabilirim, dans edebilirim, "Ben’’ olabilirim. Ve "Ben’’ olmaya kalbimi koyduğumda sadece, bu yukarıda bahsettiğim büyük lükse, sahip olabilmem için yolum açılır.
Sevgiyle,
Namaste
